พระราชสังวรวิมล (แช่ม ธมฺมานนฺโท) นามเดิม แช่ม เอี้ยวสำราญ เกิดเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2434 ที่ตำบลบางแวก อำเภอภาษีเจริญ จังหวัดธนบุรี ท่านเป็นบุตรของนายค้วนและนางยิ้ม เอี้ยวสำราญ ในวัยเยาว์ท่านได้เรียนรู้เบื้องต้นจากครูตามบ้านชื่อ นายมา จนสามารถอ่านออกเขียนได้ ต่อมาท่านช่วยพ่อแม่ทำสวนพูล
จนกระทั่งอายุ 19 ปี และได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดนวลนรดิศ เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2453 ภายใต้การอุปสมบทของพระสาสนานุรักษ์ (ทิม รตนโชโต) พระอุปัชฌาย์ หลังบรรพชา ท่านได้รับการอบรมจากพระอุปัชฌาย์อย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะเรื่องกิริยามารยาท ภาษา และการศึกษาภาษาขอมโบราณ ซึ่งท่านมีความเชี่ยวชาญเป็นอย่างดี เมื่ออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ ท่านได้อุปสมบท ณวัดนวลนรดิศ เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2454 และได้รับฉายาว่า “ธมฺมานนฺโท”
ท่านได้เรียนพระธรรมที่วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม (วัดโพธิ์) โดยมีพระวิเชียรกวีเป็นผู้สอน และสอบได้นักธรรมตรีในปี พ.ศ. 2465 หลังจากนั้นท่านศึกษาต่อภาษาขอมกับพระอุปัชฌาย์จนสามารถท่องปาฏิโมกข์และภาษาบาลีได้คล่องแคล่ว ในเวลาต่อมา ท่านได้รับหน้าที่เป็นครูสอนนักธรรมที่วัดนวลนรดิศแทนพระอุปัชฌาย์ อีกทั้งท่านยังฝึกฝนกสิณสมถะจนมีความสามารถพิเศษในด้านการเพ่งน้ำและไฟ ซึ่งได้รับการถ่ายทอดจากหลวงปู่ทิมและหลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง
