หลวงปู่ลำภู (พระครูอมรคุณาจารย์) ท่านเกิดที่บ้านไก่จ้น จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ท่านบวชเป็นพระภิกษุเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2465 ที่วัดไก่จ้น หลังจากบวชท่านได้ศึกษาทั้งทางโลกและทางธรรม จนสามารถอ่านออกเขียนได้ทั้งภาษาไทยและภาษาขอม ในปี 2469 ท่านย้ายไปศึกษาธรรมะและปฏิบัติกัมมัฏฐานที่วัดช่างทอง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นเวลา 7 ปี ต่อมาปี 2477 ท่านได้ย้ายไปอยู่ที่ วัดบางขุนพรหม (วัดใหม่อมตรส) กรุงเทพมหานคร เพื่อศึกษาต่อ และได้ดำรงตำแหน่งรองเจ้าอาวาสในปี 2502 แม้ว่าในเวลานั้นจะได้รับการเสนอชื่อให้เป็นเจ้าอาวาส ท่านก็สละสิทธิ์ โดยบอกว่า "ผมแก่แล้ว ไม่สามารถทำหน้าที่เจ้าอาวาสได้" ท่านยังคงทำหน้าที่รองเจ้าอาวาส และได้รับตำแหน่งพระครูสังฆรักษ์ในปี 2510 หลวงปู่ลำภูเป็นที่เคารพศรัทธาของคนในชุมชนและลูกศิษย์มากมาย ท่านมีเมตตาธรรมสูงเป็นที่พึ่งทางใจของชาวบ้าน โดยเฉพาะการรักษาโรคด้วยการอาบน้ำมนต์ ซึ่งมีผู้คนมารับการรักษามากมาย ท่านยังสร้างวัตถุมงคลหลายรุ่น รวมถึงเหรียญรูปเหมือนและพระสมเด็จที่ได้รับความนิยมสูง...

หลวงพ่อลมูล เป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงในด้านการปฏิบัติธรรมและการพัฒนาวัด ท่านเกิดที่จังหวัดนนทบุรี เมื่ออายุได้ 12 ปีโยมบิดาได้นำท่านไปฝากเรียนหนังสือกับพระอาจารย์ไม้ที่วัดเสด็จท่านได้ฝึกฝนนิสัยความอ่อนน้อมถ่อมตน และเรียนรู้สิ่งที่ควรและไม่ควร ในวัยหนุ่มท่านได้ช่วยครอบครัวทำนา แต่จิตใจของท่านปรารถนาจะบวชเรียนเพื่อศึกษาหาความรู้และฝึกปฏิบัติธรรม เมื่อท่านอายุครบ 21 ปี ท่านได้เข้าพิธีอุปสมบทที่วัดเสด็จ โดยมีหลวงปู่เทียนเป็นพระอุปัชฌาย์ หลังจากบวชแล้ว ท่านก็ศึกษาพระธรรมวินัยและสอบจนได้นักธรรมชั้นตรีในพรรษาแรก แต่เมื่อพรรษาที่ 3 ท่านสอบนักธรรมชั้นโทไม่ผ่าน จึงตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแนวทางไปมุ่งปฏิบัติธรรมแทนการเรียน ท่านได้ออกธุดงค์เพื่อหาความวิเวก, และฝึกปฏิบัติสมาธิภาวนาในป่าและตามที่สงบต่าง ๆ เช่น วัดพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี และมุ่งหน้าไปยังภาคเหนือเพื่อธุดงค์ ท่านต้องเผชิญกับอุปสรรคมากมายจากสัตว์ป่าและการขาดแคลนอาหาร แต่ท่านก็ยังคงมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัด เมื่อหลวงปู่เผือกวัดเสด็จ ประสปัญหาในการปกครองวัด หลวงปู่เทียนจึงมอบหมายให้หลวงพ่อลมูลกลับมาช่วยเหลือกิจการของวัด หลวงพ่อลมูล ได้รับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดเสด็จในปี พ.ศ. 2491 หลังจากที่หลวงปู่เผือกมรณภาพ ท่านได้พัฒนาวัดเสด็จให้เจริญรุ่งเรืองขึ้นมา

หลวงพ่อเมือง ท่านเกิดที่จังหวัดลำปาง ท่านได้ศึกษาภาษาพื้นเมืองและตำราโบราณจากพระอาจารย์คันธรฐ ที่วัดท่าแหน ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุ 14 ปี และต่อมาได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่ออายุครบ 20 ปี ที่วัดท่าแหน โดยมีพระคันธวงศ์เป็นพระอุปัชฌาย์, หลังจากอุปสมบทหลวงพ่อเมืองมีความสนใจในวิปัสสนากัมมัฏฐานและศึกษาค้นคว้าอย่างจริงจัง, ท่านออกธุดงค์และเสาะหาครูบาอาจารย์เพื่อศึกษาวิชาสมถะวิปัสสนากัมมัฏฐานใน สถานที่ต่างๆ ในช่วงเวลาที่ หลวงพ่อเมือง พำนักที่วัดท่าแหน ท่านได้ค้นพบตำราวิปัสสนากัมมัฏฐานโบราณที่วัดบ้านหลุก ซึ่งได้เปลี่ยนแปลงแนวทางปฏิบัติของท่าน, ท่านใช้เวลาศึกษาและปฏิบัติตามตำรานี้เป็นเวลา 6 ปี จนสำเร็จขั้นสูงในทางสมาธิ สามารถนั่งทางในและมองเห็นสิ่งที่คนทั่วไปไม่เห็นได้ ซึ่งการนั่งทางในนี้- ทำให้ท่านได้รับความเคารพนับถือจากผู้คนมากมาย หลวงพ่อเมือง ได้รับการยกย่องจากพระสงฆ์และประชาชนทั่วไป รวมถึง หลวงพ่อเกษม เขมโก ที่ได้กล่าวถึงท่านว่ามีความสามารถในด้านอตีตังสญาณ ซึ่งเป็นขั้นสูงในการปฏิบัติกัมมัฏฐาน หลวงพ่อเมืองใช้ความรู้ด้านวิปัสสนากัมมัฏฐานช่วยเหลือประชาชน ทั้งด้านสุขภาพและปัญหาชีวิตต่างๆ โดยท่านนั่งสมาธิเพื่อทำนายสาเหตุและแนะนำวิธีแก้ไขที่เหมาะสม นอกจากนี้ ท่านยังเป็นที่พึ่งทางใจของประชาชน โดยมีคนมากมายเดินทางมาขอความช่วยเหลือจากท่าน ทั้งที่วัดท่าแหนและวัดต่างๆ ที่กรุงเทพฯ...

" หลวงพ่อเมี้ยน " แห่งวัดโพธิ์กบเจา ท่านเป็นคนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ในวัยเด็กท่านสนใจเรียนรู้เกี่ยวกับสมุนไพรและการแพทย์แผนโบราณ เพราะบิดาของท่านเป็นหมอกลางบ้าน ท่านจึงได้ติดตามบิดาไปช่วยรักษาผู้ป่วยอยู่เสมอ ทำให้มีความรู้ด้านนี้ตั้งแต่เยาว์วัย ในวัยเยาว์ หลวงพ่อเมี้ยนมีความสนใจในพระธรรมและการศึกษา ทำให้ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดดาวดึงษาราม ธนบุรี และสามารถสอบได้ชั้นมูล 2 และนักธรรมชั้นตรี อย่างไรก็ตาม ต้องสึกออกมาเพื่อช่วยครอบครัวในช่วงเวลาหนึ่ง จนเมื่อท่านอายุครบตามเกณฑ์ ท่านได้อุปสมบทเมื่อปี พ.ศ. 2481ที่วัดโพธิ์กบเจา โดยมีพระครูปุ้ย วัดธรรมโชติการาม เป็นพระอุปัชฌาย์ และได้รับฉายาทางธรรมว่า "พุทฺธสิริ" หลังจากบวชแล้ว หลวงพ่อเมี้ยนได้ปฏิบัติกรรมฐานอย่างเคร่งครัดและศึกษาในพระปริยัติธรรม ท่านมีความเพียรพยายามในการเรียนรู้และปฏิบัติธรรมเสมอมา จนกระทั่งในพรรษาที่ 7 ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาส วัดโพธิ์กบเจา ท่านได้พัฒนาวัดและปกครองด้วยความเมตตา ช่วยเหลือชาวบ้านอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทำให้ท่านเป็นที่พึ่งทางจิตใจของชุมชน รูปถ่ายหลวงพ่อเมี้ยน วัดโพธิ์ ต.กบเจา อ.บางบาล จ.พระนครศรีอยุธยา ในด้านพุทธาคม...