หลวงพ่อแดง เกิดที่จังหวัดสงขลา เมื่อท่านอายุ 7 ขวบ มีเหตุให้ครอบครัวต้องย้ายไปยังหมู่บ้านกาโผะ จังหวัดปัตตานี เนื่องจากการระบาดของโรคไข้ทรพิษในหมู่บ้านเดิม ในวัยเด็ก ท่านได้รับการศึกษาและเป็นศิษย์ของหลวงพ่อสีพุฒ (พระครูมนัตสมณคุณ) วัดกาโผะ ท่านได้เรียนรู้ทั้งภาษาไทย วิชากฤตยาคม พระสูตรเจ็ดตำนาน และพระปาฏิโมกข์ จนสามารถท่องจำได้เมื่ออายุเพียง 14 ปี และบรรพชาเมื่ออายุ 18 ปี เมื่ออายุครบ 21 ปี หลวงพ่อแดงได้อุปสมบทที่วัดกาโผะ และได้รับฉายาว่า "สุนทโร" หลังจากนั้น ท่านได้ศึกษาพระธรรมอย่างขยันขันแข็ง จนสอบได้นักธรรมชั้นตรีเมื่อพรรษาที่ 3 ของการบวช ต่อมาในปี พ.ศ. 2484 ท่านได้รับมอบหมายให้รักษาการเจ้าอาวาสวัดมะเดื่อทอง แทนหลวงพ่อสีพุฒที่มรณภาพไป และได้บูรณวัดร้างเก่าแก่ชื่อ "วัดบ้านดอน"...

หลวงพ่อแดง รัตโต เกิดที่ จังหวัดเพชรบุรี เป็นพระเถราจารย์ที่มีชื่อเสียงในด้านพุทธาคมและพลังจิตที่แข็งแกร่ง ในสมัยที่ท่านยังเป็นเด็ก ท่านต้องช่วยครอบครัวทำไร่ทำนา จึงไม่ได้มีโอกาสได้เล่าเรียนหนังสือมากนัก จนเมื่ออายุได้ 20 ปี บิดามารดาได้พาท่านไปฝากกับอาจารย์เปลี่ยน วัดเขาบันไดอิฐ เพื่อศึกษาพระธรรมและบวชเป็นพระภิกษุ หลวงพ่อแดง วัดเขาบันไดอิฐ ซึ่งหลังจากบวช ท่านได้ตั้งใจศึกษาธรรมะและวิชากฤตยาคมจากอาจารย์เปลี่ยน อีกทั้งหลวงพ่อแดงเป็นพระที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัย และปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัด และเมื่ออาจารย์เปลี่ยนมรณภาพ หลวงพ่อแดงจึงได้รับแต่งตั้งเป็นสมภารวัดเขาบันไดอิฐตั้งแต่ปี พ.ศ. 2461 ซึ่งตัวท่านเองยังคงมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรมและนั่งสมาธิในถ้ำ จนหลายคนเชื่อว่าท่านมีหูทิพย์ตาทิพย์ ในช่วงปี พ.ศ. 2477-2480 เมื่อเกิดโรคระบาดสัตว์ ที่ทำให้วัวและควายล้มตายไปเป็นจำนวนมาก ชาวบ้านหาทางรักษาไม่ได้ จึงมาขอความช่วยเหลือจากหลวงพ่อแดง ท่านได้ปลุกเสกยันต์และผ้าประเจียดให้ชาวบ้านนำไปปักไว้ที่คอกสัตว์ ผลปรากฏว่า วัวควายในคอกที่มีผ้ายันต์ของหลวงพ่อแดงไม่ล้มตายเลย ...

หลวงพ่อแต้ม ปุญญสุวัณโณ เป็นพระเกจิอาจารย์ที่ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างยิ่ง ท่านเกิดที่จังหวัดสุพรรณบุรี และด้วยความที่ครอบครัวของท่านยากจน ทำให้ท่านไม่ได้มีโอกาสได้เล่าเรียนในวัยเด็ก หลวงพ่อแต้ม ปุญญสุวัณโณ วัดพระลอย อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี ในช่วงวัยหนุ่ม หลวงพ่อแต้มเคยใช้ชีวิตในทางที่ผิด ท่านมีนิสัยนักเลงและชอบตีรันฟันแทง เป็นที่รู้จักกันดีในฐานะหัวหน้านักเลงในท้องถิ่นแถวบ้านวัดพระลอย แม้ร่างกายจะเล็ก แต่ท่านเป็นผู้ที่มีใจกล้าหาญ ไม่กลัวใคร นอกจากนี้ ยังมีเพื่อนที่สนิทชอบพอกันคือ นายปุย ซึ่งเป็นหัวหน้านักเลงที่ศรีประจันต์ (นั่นคือหลวงพ่อปุย วัดเกาะ) ซึ่งทั้งคู่ต่างมีชื่อเสียงในกลุ่มนักเลงในพื้นที่ เมื่ออายุครบ 20 ปี หลวงพ่อแต้มตัดสินใจบวชตามประเพณี บิดามารดาจึงพาท่านไปยังวัดสำปะซิว เพื่อให้หลวงปู่โต๊ะ วัดลาดตาล ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสในขณะนั้นช่วยอบรม เริ่มแรกท่านไม่รู้หนังสือเลย แต่ด้วยความมุ่งมั่นสามารถท่องบทเจ็ดตำนานได้ในเวลาเพียงเจ็ดวัน หลวงปู่โต๊ะพอใจมากและจึงทำการอุปสมบทให้ท่านเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ.2455 ที่วัดสำปะซิว โดยมีหลวงพ่อปลื้ม วัดพร้าว...

พระชุดเบญจภาคีถือเป็นสุดยอดพระเครื่องของไทยที่มีพุทธคุณสูงและเป็นที่ปรารถนาของนักสะสมพระเครื่องทุกคน เชื่อกันว่าผู้ที่ครอบครองจะมีวาสนา บารมี และพุทธคุณที่ครอบจักรวาล การจัดชุดเบญจภาคีมีความหมายทั้งในด้านพุทธศิลป์ ยุคสมัย และพุทธคุณ ซึ่งได้รับการยอมรับและสืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน ประกอบด้วยพระเครื่อง 5 องค์จากยุคสมัยต่างๆ ได้แก่ พระสมเด็จวัดระฆังพระสมเด็จวัดระฆัง เป็นพระองค์ประธานของชุดเบญจภาคี มีพุทธคุณครอบจักรวาล เป็นพระเครื่องที่สร้างโดย สมเด็จพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ในสมัยรัตนโกสินทร์ และเป็นที่นับถือศรัทธาของชาวไทยอย่างสูงสุด พระนางพญาพระนางพญาจากกรุวัดนางพญา จ.พิษณุโลก มีพุทธคุณเด่นในด้านเมตตามหานิยมและแคล้วคลาด พระเครื่องนี้สร้างในสมัยอยุธยาโดยพระวิสุทธิกษัตรีย์ มเหสีของพระมหาธรรมราชา และมีตำนานที่เกี่ยวข้องกับสมเด็จพระนเรศวรมหาราช พระรอดพระรอด กรุวัดมหาวัน จ.ลำพูน เป็นพระเครื่องที่เก่าแก่ที่สุดในชุดเบญจภาคี สร้างขึ้นในสมัยหริภุญชัยตอนปลาย พุทธคุณเด่นในเรื่องของแคล้วคลาดและนิรันตราย ถือเป็นพระที่คนนิยมในด้านความปลอดภัย พระกำแพงซุ้มกอพระกำแพงซุ้มกอ จากกรุทุ่งเศรษฐี จ.กำแพงเพชร เป็นพระเครื่องที่มีพุทธคุณเด่นในด้านโชคลาภและโภคทรัพย์ สร้างในสมัยสุโขทัยเป็นพระเครื่องที่สมบูรณ์ทั้งด้านศิลป์และพุทธคุณ พระผงสุพรรณ พระผงสุพรรณ จากกรุวัดพระศรีมหาธาตุ จ.สุพรรณบุรี มีพุทธคุณในด้านความอยู่ยงคงกระพัน แคล้วคลาดและโชคลาภ...

หลวงปู่นาค มะเริงสิทธิ์ หรือ พระเทพสิทธินายก เกิดที่จังหวัดนครราชสีมา ท่านเป็นลูกที่ครอบครัวตั้งความหวังจะให้ศึกษาหาความรู้เพื่อเป็นเกียรติแก่ตระกูล แต่ตอนนั้นบ้านเกิดของท่านยังไม่มีโรงเรียน มีเพียงวัดที่เป็นศูนย์กลางการศึกษา โยมบิดามารดาจึงนำตัวไปฝากกับ พระครูสังฆวิจารย์ (มี) ซึ่งเป็นลุงของท่านที่วัดบึง จังหวัดโคราช ท่านจึงได้รับการศึกษาพื้นฐานทั้งภาษาไทยและภาษาขอม เมื่ออายุ 13 ปี หลวงปู่นาคได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัด หลังจากนั้นท่านมีความสนใจในการศึกษาอย่างมาก โดยเฉพาะภาษาบาลีและธรรมวินัยพระอาจารย์จึงแนะแนวให้ท่านไปศึกษาต่อในกรุงเทพฯ จนได้ไปฝากตัวเป็นศิษย์ของพระอาจารย์เลื่อม วัดระฆังโฆสิตาราม เมื่ออายุ 15 ปี หลวงปู่นาคสามารถสอบบาลีเปรียญธรรม 3 ประโยคได้เป็นครั้งแรก และได้รับพระราชทานอัฐบริขารจากพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ในปี พ.ศ. 2448 ท่านสอบบาลีเปรียญธรรม 4 ประโยคได้ด้วยปาก ซึ่งถือเป็นสิ่งยากมากในยุคนั้น, เมื่ออายุ 21 ปี...